We zijn in verwarring. We dreigen verstrikt te raken in een identiteitscrisis die maar op een manier kan eindigen: collectieve depressie. Dat moeten we voorkomen en daarom een kloeke handleiding over wat ons Nederlander maakt. Om op terug te vallen, aan te refereren en om van te leren. Voor de nieuwkomers, zodat ze weten waar ze zich aan te houden hebben, en, misschien nog wel meer, voor de hardwerkende Nederlander met voeten en voorouders in de Hollandse klei, voor stadse plattelanders en stedelingen in hun villa’s op de hei. Zodat we allemaal weer een beetje houvast hebben. Vandaag: de letter B.
Belasting
Belasting is gif. Van onze belastingcenten hangt het werkschuw tuig de hele dag lekker op de bank. Van ons belastinggeld leven asielzoekers er goed van in luxe cruiseschepen en worden buitenlanders gepamperd. Terwijl wij, hardwerkende Nederlanders, steeds verder worden uitgeknepen. Maak je dit discours eigen, en je staat al met een half been in Nederlandse samenleving.
Bonuskaart
Om erbij te horen in Nederland is een bundeltje bonuskaarten in je portemonnee onontbeerlijk: met een bonuskaart krijg je korting, profiteer je van aanbiedingen en spaar je punten waardoor je eens in de zoveel tijd iets gratis krijgt. Nederlanders vinden afdingen in eigen land sneu. In het buitenland doen ze het veel en graag en stellen ze er een eer in zo weinig mogelijk te betalen voor hun souvenirs – sterker nog: weinig maakt een echte Nederlander zo sacherijnig als merken dat hij toch nog teveel heeft betaald voor zijn handgesneden giraffe uit de fabriek, of dat exclusieve houten masker van plastic.
In Nederland is afdingen geïnstitutionaliseerd: met twee voor de prijs van een, bonuspunten en extra kassakortingen. Daar worden Nederlanders blij van.
Beschuit met muisjes
Ga je op kraambezoek in Nederland, krijg je beschuit met muisjes. Muisjes zijn suikerbolletjes in een wit en blauw jasje bij een jongen, en roze en wit bij een meisje. Beschuiten zijn heel hardgebakken stukjes deeg die altijd breken voor je ze naar je mond hebt kunnen brengen. Het vergt oefening om een beschuit met muisjes te eten. Je krijgt er meestal geen bordje bij (want dat moet de kersverse pappa afwassen en daar heeft hij geen zin in), dus je zit met een hand vol kruimels en suiker waar je geen weg mee weet. (Tip: zoek een plantenbak of bloemenvaas).
Soms krijg je als man nog een sigaar en als vrouw een glaasje kandeel aangeboden, maar dat mag je tegenwoordig vriendelijk weigeren. De beschuit dus niet, die moet.
