We zijn in verwarring. We dreigen verstrikt te raken in een identiteitscrisis die maar op een manier kan eindigen: collectieve depressie.
Dat moeten we voorkomen en daarom een kloeke handleiding over wat ons Nederlander maakt. Om op terug te vallen, aan te refereren en om van te leren.
Voor de nieuwkomers, zodat ze weten waar ze zich aan te houden hebben, en, misschien nog wel meer, voor de hardwerkende Nederlander met voeten en voorouders in de Hollandse klei, voor stadse plattelanders en stedelingen in hun villa’s op de hei.
Zodat we allemaal weer een beetje houvast hebben.
Vandaag: de letter L.
Liberalisme
Traditioneel een in Nederland sterke politieke stroming waarin de vrijheid van het individu centraal staat. Oorspronkelijk emancipatoir. Recentelijk zijn liberalen gemuteerd tot aanhangers van een zwalkende on-ideologie die aanschurkt tegen extreemrechts en bij wie liegen de favoriete hobby is geworden. Geliefd bij de Nederlandse middenstand en uiteraard ook bij het grootkapitaal. Zeker nu de liberale versie van vrijheid steeds meer ikke-ikke-ikke en de rest kan stikken is. Eigenbelang eerst. Het mag gewoon.
Linkse hobby
Linkse hobby is een lastig begrip, omdat niet zomaar duidelijk is wat wel, en wat niet een linkse hobby is. Zo is de Efteling cultuur, de opera een linkse hobby. Het bloemencorso is een uiting van liefde voor de natuur, onbespoten pluktuinen is een linkse hobby. Een bal gehakt bovenop een torentje stamppot hoort bij Nederland zoals hoofdkaas en karbonade, vegaburgers zijn een linkse hobby. Keihard aanpakken van straatjeugd in achterstandswijken is broodnodig, straatvaders en -moeders zijn een linkse hobby. Johan Derksen is een toffe tv-personality, de NPO is in zijn geheel een linkse hobby. Plezierjacht is gewoon wat het zegt: dieren doden voor je lol, weidevogels tellen is een linkse hobby. Kortom, alles wat niet lelijk, vies, harteloos, achterbaks en gemeen is, heeft grote kans een linkse hobby te zijn.
Lomp
Wil je doorgaan voor een echte Nederlander? Gedraag je dan lomp, onbehouwen. Zeker als je op vakantie bent in het buitenland. Commandeer, schreeuw door het restaurant je bestelling, knip met je vingers als je een ober wilt, ding af tot de verkoper bijna huilt van ellende. Geef nooit een fooi, gedraag je als een vorst en behandel iedereen als je personeel. In eigen land kan dat allemaal niet zo ostentatief, maar je kan natuurlijk wel altijd doorfietsen, ook al is het voetgangerslicht groen, je naar voren wringen en met je ellebogen werken bij verkoopfestivals als de Drie Dwaze Dagen of bij Mediamarkt, en gewoon direct je bestelling roepen ook al kom je net aan in een volle winkel.
