Categorie: 2025

We zijn in verwarring. We dreigen verstrikt te raken in een identiteitscrisis die maar op een manier kan eindigen: collectieve depressie.
Dat moeten we voorkomen en daarom een kloeke handleiding over wat ons Nederlander maakt. Om op terug te vallen, aan te refereren en om van te leren.
Voor de nieuwkomers, zodat ze weten waar ze zich aan te houden hebben, en, misschien nog wel meer, voor de hardwerkende Nederlander met voeten en voorouders in de Hollandse klei, voor stadse plattelanders en stedelingen in hun villa’s op de hei.
Zodat we allemaal weer een beetje houvast hebben.
Vandaag: de letter V.

Volk
Iedereen minus de (linkse) elite. Altijd verlangend naar een sterke leider, die ervoor zorgt dat er ‘een goedbelegde boterham’ verdiend kan worden, dat er geen snelheidslimiet is op autowegen, dat er voor een schijntje met het hele gezin naar de zon kan worden gevlogen en dat het volk ‘zichzelf kan zijn’. Al het andere interesseert het volk geen ruk.

Vrije jongen
Wil je een doorgaan voor echte Nederlander, dan ben je een ‘vrije jongen’. Ook als je meisje bent, of je anders identificeert. De vrije jongen in de ultieme hardwerkende Nederlander: ondernemer, zelfstandige. Niks werkbriefjes, urenverantwoording, voortgangsgesprekken. Nee, een vrije jongen is vrij om te handelen, uit te buiten, onder te betalen en een beetje te sjoemelen – alles binnen de mazen van de wet, uiteraard.

VOC
VOC staat voor Verenigde Oostindische Compagnie, een koloniale handelsonderneming die met hun zeventiende eeuwse rooftochten in de Oost Nederland rijk heeft gemaakt.
De VOC is de trots van Nederland, het laat zien waar een klein land groot in kan zijn: het staat symbool voor de Nederlandse handelsgeest; de Nederlandse nieuwsgierigheid naar andere delen van de wereld als er iets te halen valt: specerijen, thee of slaven. Die nieuwsgierigheid ging gepaard met door superioriteitsgevoelens ingegeven veroveringsdrift, geweld en onderdrukking van de inlanders. Wij Nederlanders noemen het onze Gouden Eeuw.

We zijn in verwarring. We dreigen verstrikt te raken in een identiteitscrisis die maar op een manier kan eindigen: collectieve depressie.
Dat moeten we voorkomen en daarom een kloeke handleiding over wat ons Nederlander maakt. Om op terug te vallen, aan te refereren en om van te leren.
Voor de nieuwkomers, zodat ze weten waar ze zich aan te houden hebben, en, misschien nog wel meer, voor de hardwerkende Nederlander met voeten en voorouders in de Hollandse klei, voor stadse plattelanders en stedelingen in hun villa’s op de hei.
Zodat we allemaal weer een beetje houvast hebben.
Vandaag: de letter U.

Uitsluiten
Wij Nederlanders sluiten niemand uit. Wij krijgen gastvrijheid met de paplepel ingegoten. Net als tolerantie, dat zit gewoon in ons bloed. Dus als je onze normen en waarden adopteert en vol overtuiging deelt, als je onze taal binnen een jaar op tenminste B1 niveau spreekt en schrijft (iets wat voor een kleine 20% van de inheemse Nederlanders een brug te ver is, maar die zijn hier geboren en getogen, dus dan maakt het niet uit), als je een kerstboom in je huis zet en gewoon Pasen zegt in plaats van Lentefeest, zullen we je eerder insluiten dan uitsluiten.

Uitzetcentrum
Ook: vreemdelingendetentie. Wij Nederlanders houden het graag vriendelijk. Dus zeggen we uitzetcentrum in plaats van gevangenis, en noemen we opsluiten detentie – want dat is weer net een niveautje hoger dan B1, en dus niet direct begrijpelijk. (Zie: Uitsluiten). Daarom is het zo belangrijk om goed te weten welke normen en waarden onze normen en waarden zijn, zodat je je kunt aanpassen. Eet bijvoorbeeld zeker eens per week spuitjes als die in het seizoen zijn, wij Nederlanders houden van die lucht in het trapportaal. Draai Andre Hazes op vol volume, desnoods met oordoppen, en kijk regelmatig naar Vandaag Inside, zodat je kunt meepraten in de koffiecorner en op de markt. Dan weet je zeker dat je niet in zo’n uitzetcentrum terecht komt, dan ben je een van ons. Onze eigen vreemdeling.

Uitzwaaien
In beginsel een onschuldig fenomeen: het met je hand hoog in de lucht heen en weer bewegen als je vrienden of familie vertrekken na een bezoek vol gezelligheid, net zolang tot je ze niet meer kunt zien. Kan ook met een zakdoek in je hand, voor extra effect. Let op: er is ook een grimmiger variant: het uitzwaaien van mensen die je liever ziet gaan dan komen, meestal mensen van kleur die sowieso moeten opzouten naar hun eigen land. De uitgesproken politica Sylvana Simons kreeg zelfs een speciale pagina op sociale media, waar het neusje van de echte Nederlander-zalm haar aanspoorde om te vertrekken, een zogenaamde uitzwaaipagina. 

We zijn in verwarring. We dreigen verstrikt te raken in een identiteitscrisis die maar op een manier kan eindigen: collectieve depressie.
Dat moeten we voorkomen en daarom een kloeke handleiding over wat ons Nederlander maakt. Om op terug te vallen, aan te refereren en om van te leren.
Voor de nieuwkomers, zodat ze weten waar ze zich aan te houden hebben, en, misschien nog wel meer, voor de hardwerkende Nederlander met voeten en voorouders in de Hollandse klei, voor stadse plattelanders en stedelingen in hun villa’s op de hei.
Zodat we allemaal weer een beetje houvast hebben.
Vandaag: de letter T.

Terrorist
Terrorist is een ander woord voor Hamas, Palestijn, pro-Palestina-activist, en mensen van buiten die een iets te lange onderzoekende blik op een echte Nederlander laten vallen.
Meestal slaat terrorist op mensen uit islamitische landen. Maar het is ook toepasbaar op klimaatactivisten, mensenrechtenactivisten, communisten en jongens op scootertjes die achter Maccabe-hooligans aan gaan. Let op: Het woord terrorist is NIET van toepassing op boeren die een snelweg blokkeren – dat zijn boze burgers – en ook niet op koranverbranders – die hebben vrijheid van meningsuiting – of neonazi’s/rechtsextremisten: als die laatstgenoemden iets uitvreten zijn het ‘lone wolves’.

Tuig
Ook: Tuig van de richel. Toepasbaar als typering op iedereen die je niet zint.

Traditie
Nederlanders houden van tradities. Sinds de ontkerkelijking gaan de meeste tradities niet zo diep, maar wordt er des te hartstochtelijker van gehouden: koek en zopie bij de ijsbaan (tegenwoordig een opgespoten weiland met een laagje ijs vanwege klimaatverandering, maar dat mag de pret niet drukken). Paasvuren tot in de hemel, met een vonkenregen die hele stadsdelen bedreigt. Karbietschieten, klootschieten. Ganzentrekken was een tijd populair, maar door de extremisten van de dierenbescherming mag dat niet meer. ‘Zoepen, toepen en op de prommen kroepen’ is wel nog een topper in de buitengebieden. En in Staphorst lopen er nog dames met gestippelde frockjes rond.
Om toeristen te paaien doen we alsof we op klompen lopen, altijd stroopwafels eten, gek zijn op poffertjes en ongeacht onze leeftijd met plastic eendjes in bad spelen. Maar dat zijn geen echte tradities.

We zijn in verwarring. We dreigen verstrikt te raken in een identiteitscrisis die maar op een manier kan eindigen: collectieve depressie.
Dat moeten we voorkomen en daarom een kloeke handleiding over wat ons Nederlander maakt. Om op terug te vallen, aan te refereren en om van te leren.
Voor de nieuwkomers, zodat ze weten waar ze zich aan te houden hebben, en, misschien nog wel meer, voor de hardwerkende Nederlander met voeten en voorouders in de Hollandse klei, voor stadse plattelanders en stedelingen in hun villa’s op de hei.
Zodat we allemaal weer een beetje houvast hebben.
Vandaag: de letter S.

SGP
Staatkundig Gereformeerde Partij. Vinden dat de man het hoofd is van de vrouw, en vinden dat helemaal niet raar. Houden sinds een tijdje publiekelijk heel veel van ‘onze joden’, terwijl de oprichter van de partij nog niks met joden te maken wilde hebben.
Van de SGP mag je best homo zijn, maar mag je het als man niet met een andere man ‘doen’. Over vrouwen hebben ze het in deze context niet.
Ondanks dat ook de aanhang van de SGP hoort bij ‘de volken van het boek’, hebben ze een hekel aan de islam, want moslims vinden dat vrouwen minder zijn dan mannen en moslims gooien homo’s van torens. En moslims houden ook nog eens niet van Israël, en de SGP houdt ongeveer nog meer van Israël dan dat ze van Nederland houden. En dat wil wat zeggen.

Sjoemelen
Wij houden van een beetje sjoemelen. Het is een sport om twee halen één betalen te doen zonder dat de buurtsuper een actie heeft. Het is tof om de belasting via een BV’tje hier en een dochteronderneminkje daar een poot uit te draaien. Bijna niks vinden we lekkerder dan een potje zwart geld achter de hand hebben. We vinden het geen doodzonde als een politicus een loopje neemt met de waarheid, of eens een bonnetje kwijtraakt, of een fotorolletje, of een miljoen ondeugdelijke mondkapjes afneemt. We doen een beetje moeilijk, maar eigenlijk vinden we het slim dat je alle mogelijkheden die je ter beschikking staan benut. Bekennen dat je gesjoemeld hebt, dat vinden we wel sneu. Dan stort je van je voetstuk. Dan ben je echt een loser.

Spreekkoren
Wanneer we lekker opgaand in een groep dingen kunnen roepen, ontpoppen we ons al dappere meedoeners: vanaf een voetbaltribune is het gevaarloos ‘joden, joden kankerjoden’ of ‘Hamas, Hamas, alle joden aan het gas’ roepen. Het is misschien niet aardig, maar in een groep kan je grenzen over die je in je eentje moet respecteren. En we bedoelen het niet zo kwaad.
Heb je geen vuurwerk voorhanden als er ergens een opvangcentrum voor asielzoekers wordt gepland: hef een spreekkoor aan, waarbij beledigingen altijd het best bekken. En heb je een vrouw tegenover je, is: ‘daar moet een piemel in’ een absolute klassieker.
Let op: niet proberen met de leus ‘from the river tot he sea, Palestine will be free’ want dat ligt gevoelig qua antisemitisme, en ook zoiets als ‘why are you in riot gear, I don’t see no riot here’ is tricky, want het daagt onze politie onnodig uit, en daar houden ze niet van. En wij ook niet.

We zijn in verwarring. We dreigen verstrikt te raken in een identiteitscrisis die maar op een manier kan eindigen: collectieve depressie.
Dat moeten we voorkomen en daarom een kloeke handleiding over wat ons Nederlander maakt. Om op terug te vallen, aan te refereren en om van te leren.
Voor de nieuwkomers, zodat ze weten waar ze zich aan te houden hebben, en, misschien nog wel meer, voor de hardwerkende Nederlander met voeten en voorouders in de Hollandse klei, voor stadse plattelanders en stedelingen in hun villa’s op de hei.
Zodat we allemaal weer een beetje houvast hebben.
Vandaag: de letter R.

Rechtstaat
Een stelsel van wetten en regels die je op 1 A4-tje kunt samenvatten. Heb je het eenmaal opgeschreven en bekrachtigd met je handtekening, hoef je je er geen donder meer van aan te trekken.

Roddelen
Roddel, achterklap, kwaadsprekerij, achter iemands rug om lelijke halve waarheden en hele onwaarheden over iemand delen. Vinden we lekker om te doen. Minder lekker vinden we het als we zelf het onderwerp van roddel zijn, dan verweren we ons door de roddelaar voor gemeen en laaghartig uit te maken. (Achter zijn of haar rug om, dat spreekt).

Ruwe bolster, blanke pit
Ons eigen ettertje als hij is opgegroeid. (Zie ook: Ciske) Altijd een hij, uiteraard. Man van stavast. Jongen van de Wit. Heeft rollende bicepsen en laat die graag zien. Rijdt in een grote auto. Liefst een Hummer (NOOIT een Tesla). Heeft het liefst een blonde vrouw. Geblondeerd mag ook. Maar springt ook zo een gracht in om een verdrinkend katje te redden. Hij pinkt een traantje weg bij het kerstspel op de school van zijn oogappeltje. En hij is goed voor z’n moeder. Daarom houden we van hem.

We zijn in verwarring. We dreigen verstrikt te raken in een identiteitscrisis die maar op een manier kan eindigen: collectieve depressie.
Dat moeten we voorkomen en daarom een kloeke handleiding over wat ons Nederlander maakt. Om op terug te vallen, aan te refereren en om van te leren.
Voor de nieuwkomers, zodat ze weten waar ze zich aan te houden hebben, en, misschien nog wel meer, voor de hardwerkende Nederlander met voeten en voorouders in de Hollandse klei, voor stadse plattelanders en stedelingen in hun villa’s op de hei.
Zodat we allemaal weer een beetje houvast hebben.
Vandaag: de letter Q.

Querulant
Klager. Nederlanders klagen zich helemaal gek. Heerlijk vinden we dat. Hoe harder we klagen, hoe gelukkiger we zijn. We klagen het allerliefst over het weer; dat de hardwerkende Nederlander wordt uitgeknepen door de belastingdienst is een goede tweede, en hoe stom en nutteloos het werk dat onze collega’s doen wel niet is heeft een gedeelde plaats met wat een lulhannes onze baas is.
Vaak gaat dat laatste gepaard met zelfverheerlijkend gepoch: als wij toch eens aan het roer zouden staan… dan zou je eens wat zien.

Quotum
Handig begrip om regels mee te stellen. Met een quotum weet je hoeveel je mag doen of moet laten. We hebben een melkquotum, een stikstofquotum een CO2-uitstoot quotum, een jachtquotum, een visquotum, een vrouwenquotum (niet te verwarren met de wettelijk vastgelegde monogamie). Wat we niet hebben, maar waar hartstochtelijk naar verlangd wordt, is een immigrantenquotum.

Quarantaine
Verplicht binnenblijven als je de volksgezondheid schaadt. Dat vinden wij Nederlanders echt het ultieme bewijs dat onze regering erop uit is om onze vrijheden stapje voor stapje in te perken, tot we alleen nog maar willoze werkers zijn ten gunste van het vermeerderen van het vermogen van de Deep State. Als quarantaine gepaard gaat met een semi verplichte vaccinatiecampagne slaan pas werkelijk de stoppen door: niet alleen onze vrijheid wordt beperkt, maar Big Pharma en Bill Gates zijn er ook op uit om ons te vergiftigen.